- ۹۹/۰۶/۱۱
- ۲ نظر
وقتی همه چی سخت میگذره حواس خودمو پرت میکنم... همیشه از حقیقت فرار میکنم...چون اینجوری راحت تره...ولی یه وقتایی...هر چی بدوم و بخوام دور شم ازش اون منو محکم تر تو آغوشش نگه میداره...نمیخوام باورش کنم ...دلم میخواد همش یه دروغ باشه ... ولی یه وقتایی شاید بهتر باشه تو اغوشش اروم بگیرم و راحت گریه کنم...
چند ساعت پیش خبر فوت یکی از معلمامو شنیدم:) نمیتونم باور کنم...کل خاطرات جلو چشممامه انگار...چه قدر سر به سرمون میزاشت...چه قدر مهم بودیم براش... بهترین معلم پارسالم بود...اون خنده های همیشگی که از لباش پاک نمیشد... یعنی قرار نیست دوباره ببینمش؟
خیلی دوستش داشتم:) صداش هنوز تو گوشمه
کاش فقط بیان بگن همش یه دروغ بوده...
- ۹۹/۰۶/۱۱
عزیزممم میدونم چی میگی ولی عیب نداره درست میشه
زندگی همینه .. یه چیزاییو از دست میدی .. یه چیزاییو به دست میاری
فعلا ما تو اون بخش از دست دادنش هستیم .. همچی بهتر میشه قول میدم